Home Blog Page 2

വിജ്ഞാനരംഗം പേജും പിന്നാമ്പുറ കഥകളും 

4

ഈയിടെയായി വാട്സ്ആപ്പിൽ പ്രചരിച്ച ഒരു പത്രക്കട്ടിംഗ് കണ്ടു കൗതുകവും അഭിമാനവും തോന്നി. 1988 ലെ കട്ടിങ് ആണത്. കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി അത് മാതൃഭൂമി വിജ്ഞാനരംഗം പേജ് ആണെന്ന്. മാത്രമല്ല ഞാൻ തയ്യാറാക്കിയ പേജും ആയിരുന്നു. മൊബൈൽ ഫോണും വരുന്നു എന്നതായിരുന്നു ഹെഡിങ്. അത് തയ്യാറാക്കിയ യൂനസിനെ ഓർമ്മയില്ല. ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വാഹനങ്ങളിരുന്നു ഫോൺ കോളുകൾ അയക്കാനും സ്വീകരിക്കാനും സാധിക്കുന്ന റേഡിയോ ഫോണുകൾ ആണ് ഇവയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടത് എന്ന് അതിന്റെ രണ്ടാം പാരയിൽ പറയുന്നതും ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയും ആലോചിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ എന്ത് അതിശയം . ഈ ലേഖനം പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയ പേജ് തന്നെ ഫോണിലൂടെയാണ് കിട്ടിയത്.

വിജ്ഞാനരംഗം പേജ്

അക്കാലത്തു വിജ്ഞാനരംഗത്തിലേക്കു അധികമായി എഴുതിയിരുന്നത് അക്വൻ എന്ന തൂലികാനാമത്തിലുള്ള ഒരാളാണ്. ബോംബെ ബാർക്കിൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന വെങ്കടേശ്വരൻ എന്ന വ്യക്തി അക്വൻ എന്ന പേരിലാണ് അന്ന് എഴുതിയിരുന്നത്. ഓസോൺ പാളിയിലെ വിള്ളൽ , ക്ളോറോ ഫ്ലൂറോ കാർബൺ എന്നിവയെക്കുറിച്ചൊക്കെ അദ്ദേഹം എഴുതിയിരുന്നത് നല്ല ഓർമ്മയുണ്ട്.

ഇതിപ്പോൾ പറയാൻ കാരണം ആ പേജ് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അത് മാതുഭൂമിയാണെന്നു ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് നിങ്ങളുമായി പങ്കുവെക്കാനാണ്. അന്നൊക്കെ ഞങ്ങൾ ഫീച്ചർ പേജ് ചെയ്യുമ്പോൾ ഹെഡിങ് ലേ ഔട്ടിലെ ആർട്ടിസ്റ്റിനെ കൊണ്ട് എഴുതിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അന്ന് ഞങ്ങളുടെ ലേഔട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന എം പി ഭാസ്കരൻ ആണ് ആ ഹെഡിങ് എഴുതിയത്. സംശയം തീർക്കാൻ ഞാൻ അത് ഭാസ്കരന് അയച്ചുകൊടുത്തു ചോദിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ നല്ലപോലെ അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഭാസിക്ക് അന്ന് ഒരു ഹെഡിങ് എഴുതാൻ പതിനഞ്ചു രൂപ കൊടുക്കുമായിരുന്നു. പിന്നീട് അത് ഇരുപതാക്കി കൂട്ടിയതായി എനിക്കറിയാം. അന്ന് വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തിലൊക്കെ ഞാൻ ഭാസിക്ക് അഞ്ചു ഹെഡിങ് കൊടുക്കും. അതിനു അന്ന് നൂറു രൂപ കിട്ടിയിരുന്നത് വലിയ തുകയായിരുന്നു എന്ന് ഭാസി ഓർക്കുന്നു. കെ സി നാരായണൻ തിൻ (Thin) ഹെഡിങ് ആണ് എഴുപ്പിച്ചിരുന്നതെന്നും ഭാസി ഓർത്തു.

മാതൃഭൂമി ലേഔട്ട് വിഭാഗത്തിൽ ഭാസ്കരൻ പണ്ട്

ഭാസിയോടു ഞാൻ പലപ്പോഴും എട്ടു കോളം റിബ്ബൺ എന്നേ പറയു. അങ്ങനെ എഴുതിയതാണ് ഈ മൊബൈൽ ഫോൺ ഹെഡിങ്. ആ വാർത്തയോടൊപ്പം മൊബൈൽ ഫോൺ കണക്ഷൻ ചിത്രീകരണം ലേഖകൻ അയച്ചുതന്നതും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഹ്യൂമാനിറ്റീസ് മാത്രം പഠിച്ച എനിക്ക് ഇതൊക്കെ വലിയ രസകരമായിരുന്നു. വിജ്ഞാനരംഗത്തിൽ ഇവർ എഴുതിയിരുന്നത് അൽപ്പം എഡിറ്റിംഗ് ഒക്കെ നടത്തി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചപ്പോൾ വായനക്കാർക്കു എളുപ്പം വായിക്കാനായി. എന്നാൽ എൻ വി കൃഷ്ണവാര്യർ മുഖ്യ പത്രാധിപർ ആയിരിക്കെ തിങ്കളാഴ്ചകളിൽ എഴുതിയിരുന്നത് എനിക്ക് തീരെ മനസ്സിലാവുമായിരുന്നില്ലെന്നു പറയാൻ മടിയില്ല. അദ്ദേഹം എഴുതിയിരുന്നത് അത്ര സങ്കീർണ്ണമായിട്ടാണ്.

റിട്ടയർ ചെയ്ത ഭാസ്കരൻ ഇപ്പോൾ

മാതൃഭൂമി വിജ്ഞാനരംഗം കുറേക്കാലം ഹരികൃഷ്ണൻ (വൺ ഇന്ത്യ) നോക്കിയിരുന്നു. അത് പിന്നീട് നിർത്തിയത് വലിയ നഷ്ടമായി. ഒരിക്കൽ വായനക്കാർക്കിടയിൽ ഒരു സർവ്വേ നടത്തിയപ്പോൾ ഏറ്റവും അധികം പേർക്ക് താൽപ്പര്യം ആ പേജിനോടായിരുന്നു. അങ്ങനെ പോപ്പുലാരിറ്റിയുള്ള പേജ് നിർത്തരുതായിരുന്നു.

പേജ് കണ്ടാൽ ഏതു പത്രം എന്ന് പെട്ടെന്ന് പറയാൻ കഴിയും വിധം തനിമയുള്ളതു നല്ലതാണ്. രാഷ്ട്രീയ വാർത്തകൾ മാത്രം കൊടുത്താൽ കുറെ ജനങ്ങൾക്ക് താൽപ്പര്യം ഉണ്ടാവില്ല. വിജ്ഞാന കാര്യങ്ങൾക്കും ഇടം നൽകണം. ഇപ്പോൾ ബിസിനസ് പേജിനും സ്പോർട്സിനും വല്ലപ്പോഴും കാർഷികത്തിനും ഒക്കെ സ്ഥലം നൽകുന്നതുപോലെ. വിദ്യാഭ്യാസവാർത്തകൾക്കു പോലും മലയാള പത്രങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നില്ല.

 

 

മാതൃഭൂമിയും മറ്റു പത്രങ്ങളും

0

ഇനി പറയാൻ പോകുന്നത് ശ്രീധരൻ നായർ പത്രാധിപർ ആയിരുന്നപ്പോഴത്തെ മറ്റൊരു അനുഭവമാണ്. അദ്ദേഹവും കെ ഗോപാലകൃഷ്ണനും എം കേശവ മേനോനും ശരാശരി എട്ടു വർഷം വീതം എഡിറ്റർ സ്ഥാനം വഹിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവരെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ പറയേണ്ടി വരുന്നുവെന്ന് മാത്രം.

ശ്രീധരൻനായർ പത്രാധിപർ ആയിരിക്കെ പത്രാധിപ സമിതിയിലെ ആരോ ഒരു നിർദേശം വെച്ചു, നിത്യേന മാതൃഭൂമിയും മറ്റു പത്രങ്ങളുമായും ഉള്ള താരതമ്യ പഠനം തയ്യാറാക്കി മാനേജിങ് എഡിറ്റർക്ക് അയക്കുക. എല്ലാ ന്യൂസ് എഡിറ്റർമാർക്കും ന്യൂസ് ഡെസ്ക്കിലേക്കും കോപ്പി വെക്കുകയും വേണം. പത്രം നിത്യേന തയ്യാറാക്കുന്നവരിൽ നിന്ന് ആരെയും ഇത് ഏൽപ്പിക്കേണ്ട. അപ്പോൾ ഞാൻ മാതൃഭൂമിയുടെ വിദ്യാരംഗം, സക്സസ് ലൈൻ എന്നീ പ്രസിദ്ധീകരണകളുടെ ചുമതല വഹിക്കുകയായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് താരതമ്യ പഠനം തയ്യാറാക്കുന്ന ജോലി എന്നെ ഏൽപ്പിക്കാൻ ധാരണയായി. ശ്രീ കെ കെ മധുസൂദനൻ (അന്ന് ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ആയിരുന്നുവെന്നു തോന്നുന്നു) ആണ് ശ്രീധരൻ നായരോട് ഇത് പറഞ്ഞതെന്ന് തോന്നുന്നു. എന്തായാലും അതേക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കാൻ ശ്രീധരൻ നായർ എന്നെ വിളിപ്പിച്ചു. അപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ക്യാബിനിൽ മധുവേട്ടനും ഉണ്ടായിരുന്നു.

എഡിറ്ററുടെ നിർദേശം പേരിനു ഒരു റിപ്പോർട്ട് തയ്യാറാക്കൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ പറഞ്ഞു വാചകത്തിൽ എഴുതുന്ന രീതിയാണ് നല്ലതു എന്ന്. എന്റെ നിർദേശം മധുവേട്ടൻ പിന്താങ്ങി. അതോടെ ആ പംക്തിയുടെ ആരംഭമായി. അപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു,

എല്ലാ ദിവസവും എനിക്ക് പറ്റില്ല, മാസികയുടെ ലേഔട്ട് സമയമായാൽ 10 ദിവസത്തേക്ക് ഒഴിവു തരണം എന്ന്. അപ്പോൾ അത് ആരെ ഏൽപ്പിക്കുമെന്നു ആലോചിച്ചപ്പോൾ അവർ രണ്ടു പേരും കൂടി കണ്ടുപിടിച്ച പേര് ശ്രീ ടി അരുൺകുമാറിന്റേതായിരുന്നു.  അങ്ങനെ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. അദ്ദേഹം സമ്മതിച്ചു. രണ്ടര വർഷം ആ ജോലി ഞാൻ നിർവഹിച്ചു.

നാല് മണിക്കൂറെങ്കിലും എടുക്കുമായിരുന്നു എല്ലാ പത്രങ്ങളും നോക്കിത്തീരാൻ. പന്ത്രണ്ടു മണിക്ക് തുടങ്ങിയാൽ നാലുമണിക്ക് എഴുതി അര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് തീർത്തു അഞ്ചുമണിയോടെ എംഇ ക്കും എല്ലാ ഡെസ്‌ക്കുകളിലും റിപ്പോർട്ട് കിട്ടുമായിരുന്നു. അത് കിട്ടാൻ ഡെസ്‌ക്കുകളിൽ പലരും കാത്തിരിന്നുതായും അറിയാം. അന്ന് എന്റെ പ്രധാന ലക്‌ഷ്യം ഒന്നാം പേജിൽ തീരാത്ത നെടുങ്കൻ വാർത്തകൾ ആയിരുന്നു. പത്രഭാഷയിൽ ജമ്പുകൾ എന്ന് പറയുന്ന അടുത്ത പേജിലേക്കുള്ള ചാട്ടത്തെ ഞാൻ ചാട്ടം എന്ന് തന്നെയാണ് വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നത്.

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം എഴുതിയത് ഓർക്കുന്നു…” തിരുവനന്തപുരം എഡിഷനിൽ ഇന്ന് ഒരു വാർത്തയും ഒന്നാം പേജിൽ തീരുന്നില്ല. ഇത് വായനക്കാരെ വല്ലാതെ പരീക്ഷിക്കലാണ്: എട്ടു ചാട്ടം എന്നാൽ എട്ടു കോളത്തിൽ നിന്നും ചാട്ടം . അതായിരുന്നു പ്രകോപനം. ഇത് ഞാൻ കൃത്യമായി എണ്ണി എഴുതുമായിരുന്നു. ഉദാഹരണം. ” ഇന്ന് ചാട്ടത്തിൽ ഭേദം കോട്ടയം പത്രമാണ് . രണ്ടു ചാട്ടമേ ഉള്ളു. അത് പോലും ഒഴിവാക്കേണ്ടതാണ് ”

മറ്റൊരിക്കൽ ബിഷപ്പുമാരുടെ നിയമനം സംബന്ധിച്ച വാർത്ത കൈകാര്യം ചെയ്തതിൽ ഓരോ യൂണിറ്റും എങ്ങനെ അവ കൈകാര്യം ചെയ്തു എന്ന് വിശദമായി പറയുകയുണ്ടായി. പിന്നെ വൈക്കം ടി വി പുരത്തു നടന്ന സംഭവങ്ങൾ നമ്മൾ നേരിൽ പോയി പഠിച്ചു റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യണമെന്നും മുൻപ് നാദാപുരം കലാപകാലത്തു അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്നും ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി .

അക്കാലമത്രയും തികച്ചും ആസ്വദിച്ചും കഷ്ടപ്പെട്ടുമാണ് ആ ജോലി നിർവഹിച്ചത്. എല്ലാ പത്രാധിപസമിതി അംഗങ്ങളും നല്ല പിന്തുണ നൽകി. ഒരു അവസരത്തിൽ ഒഴികെ ഒരു തരത്തിലും എവിടെനിന്നും ഒരു തരത്തിലുള്ള ഇടപെടലും ഉണ്ടായില്ല എന്നത് എനിക്ക് മറക്കാനാവില്ല. നിത്യേന എല്ലാ എഡിഷൻകാരേയും പ്രചോദിപ്പിക്കുന്ന വിധമാണ് അത് എഴുതിയിരുന്നത്. മാതൃഭൂമിയുടെ വിവിധ എഡിഷനുകളും തമ്മിലും മാതൃഭൂമിയും മറ്റു പത്രങ്ങളും തമ്മിലും താരതമ്യപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.

ഞാൻ ഇത് നിരന്തരം എഴുതിയിരുന്നുവെങ്കിലും ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നോ എന്നറിയില്ല. “കെട്ടിലും മട്ടിലും ഇന്ന് കാണാൻ ഭേദം കൊച്ചി പത്രമാണ്” …അങ്ങനെയൊക്കെ എഴുതിയിരുന്നു. (ശ്രീധരൻ നായർക്ക് ശേഷം പത്രാധിപരായ കെ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ നടപ്പാക്കിയ ആദ്യ പരിഷ്കാരങ്ങളിലൊന്ന് ഈ ചാട്ടം നിർത്തലാണ്. ഇപ്പോഴും ചാട്ടം ഇല്ല കേട്ടോ).

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം നോക്കിയപ്പോൾ മാതൃഭൂമിയുടെ മെയിൻ ഹെഡിങ് കേന്ദ്ര ജീവനക്കാരുടെ പെൻഷൻ പ്രായം കൂട്ടുന്നു എന്നാണ്. ഇത് കണ്ട ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായി. കാരണം ഡൊമിനിക് ഇല്ലാത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ വാണിജ്യം ,വ്യവസായം പേജ് നോക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് പേജിലേക്കുള്ള പ്രധാന സ്രോതസ്സ് ഇക്കണോമിക് ടൈംസ് ആയിരുന്നു. അതിൽ രണ്ടാഴ്ച മുൻപ് വന്ന വാർത്തയായിരുന്നു അത്. വാണിജ്യം പേജിൽ ഞാൻ അത് അതെ ഹെഡിങ്ങിൽ കൊടുത്തിരുന്നു. അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞു കുറെ ദിവസം പിന്നിട്ടപ്പോൾ ദാ വരുന്നു മെയിൻ ഹെഡിങ് അത് തന്നെ. ഞാൻ താരതമ്യ പഠനത്തിൽ എഴുതി…..

” ഇന്നത്തെ മെയിൻ ഹെഡിങ്ങിൽ പുതുമയൊന്നുമില്ല. രണ്ടാഴ്ച മുൻപ് നമ്മൾ ബിസിനസ് പേജിൽ കൊടുത്തതാണ് അത്. മാത്രമല്ല അത് പോലും ലിഫ്റ്റ് ചെയ്തതും. ഇന്ന് മറ്റു പത്രങ്ങളുടെ ഒക്കെ മെയിൻ നോക്കുക. ശമ്പള കമ്മീഷൻ ശുപാർശകളുടെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളാണ് അവർ ഹെഡിങ് ആക്കിയിരിക്കുന്നത്‌ ” .

എന്റെ ഈ ആക്രമണം എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കി എന്ന് തോന്നുന്നു. കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശ്രീധരൻ നായർ എന്നെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു കുറെ ചൂടായി. നിങ്ങളാണോ മെയിൻ ശരി തെറ്റ് തീരുമാനിക്കുന്നത് എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു. ഞാൻ പറഞ്ഞു , തെറ്റ് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. പുതുമയില്ല എന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളു.

ഞാൻ ഫോണിൽ എഡിറ്ററേ, ഞാൻ അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല. എഡിറ്റർ ഏൽപ്പിച്ച പംക്തി വേണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞോളൂ . ഇപ്പൊ നിർത്താം. എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് അന്നത്തെ അസ്സോസിയേറ്റ് എഡിറ്റർ ഉത്തമ കുറുപ്പ് എന്റെ ക്യാബിനിലേക്കു വന്നു. കുറെ നേരം സംഭാഷണം ശ്രവിച്ചു അദ്ദേഹം ഇരുന്നു. ഫോൺ വെച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്നോട് ചോദിച്ചു ” എന്താ ശ്രീധരൻ നായർ പറയുന്നത് ” എന്ന്. ഞാൻ കാര്യം വിശദീകരിച്ചു.

അപ്പോൾ ഉത്തമാജി പറഞ്ഞു… ഞാൻ റിപ്പോർട്ട് കണ്ടു വന്നതാണ്. ഇന്നലെ മെയിൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ ഒരു ആലോചനയുമുണ്ടായില്ല. ന്യൂസ് എഡിറ്റർമാരോട് ഒന്നും ഡിസ്‌കസ് ചെയ്തില്ല. ശ്രീധരൻ നായർ എന്നോട് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു ഇങ്ങനെ ഒരു ഐറ്റം ഉണ്ട്. മെയിൻ ആക്കിക്കൂടെ എന്ന്. ബിസിനസ് പേജിൽ നിങ്ങൾ കൊടുത്ത വാർത്ത ഞാൻ കണ്ടിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു ആയിക്കോട്ടെ എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഇത്രയുമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ. മോശമായി. അതിനെന്തിനാ ശ്രീധരൻ നായർ ചൂടാവുന്നതു ” എന്നും ഉത്തമാജി സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു എണീറ്റുപോയി.

Uthamakurup

പംക്തി തുടരുന്നതിനു എനിക്ക് ഇതൊരു മാനസിക പ്രശ്നമായി. കുറച്ചുകാലം കൂടി തുടർന്ന ശേഷം മറ്റു കാരണങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഞാൻ തന്നെ അത് വേണ്ടെന്നു വെക്കുകയായിരുന്നു. മാനേജിങ് എഡിറ്റർ അക്കാലത്തു അതെഴുതാൻ പരമാവധി പ്രോത്സാഹനം തന്നിരുന്നുവെന്നത് മറക്കാനാവില്ല. എല്ലാ യൂണിറ്റുകളിലെയും സഹപ്രവർത്തകരും പ്രോത്സാഹനം തന്നിട്ടുണ്ട് എന്നത് കൃതജ്ഞതപൂർവ്വം ഓർക്കുന്നു.

തർക്കമന്ദിരം തകർക്കലും ഡെസ്ക്കിലെ സമ്മർദ്ദങ്ങളും

2

അയോധ്യയിലെ തർക്ക മന്ദിരം പൊളിച്ചിട്ടു ഇന്നലെ 25 വർഷം കഴിഞ്ഞു. 1992 ഡിസംബർ ആറിനാണ് അത് സംഭവിച്ചത്. അന്ന് കൊച്ചിയിലെ സെൻട്രൽ ഡെസ്കിൽ ആ വാർത്ത തയ്യാറാക്കിയ എനിക്ക് ചിലതു പറയാനുണ്ട്. ഇത് ജേർണലിസം വിദ്യാർഥികൾ മനസ്സിലാക്കിയാൽ കൊള്ളാം, ചരിത്രമാണ്.

ഡൽഹി ലേഖകൻ ആയ എം കെ അജിത്കുമാർ ആണ് സംഭവം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യാൻ അയോധ്യയിലേക്കു പോയത്. വൈകീട്ട് ഡെസ്കിൽ സ്റ്റോറി തയ്യാറാക്കാൻ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ വിജയശങ്കർ പറഞ്ഞപ്പോൾ അജിത്തിന്റെ റിപ്പോർട്ട് എത്തിയിരുന്നില്ല. പിടിഐ , യുഎൻഐ കോപ്പികൾ തുരുതുരാ അടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൂടാതെ ടി വി യിൽ തത്സമയം കാണിക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. ന്യൂസ് എഡിറ്റർക്കു ഏഴു മണിക്ക് മുൻപ് ഹെഡിങ്ങും ഇൻട്രോയും (ആദ്യപാരാ) കിട്ടണമെന്ന് വലിയ നിർബന്ധമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു അത് എഴുതിക്കൊടുത്ത ശേഷം ക്യാന്റീനിൽ ചായ കുടിക്കാൻ പോകുകയാണ് പതിവ്.

അന്ന് ഏജൻസി കോപ്പികൾ വെച്ച് ഞാൻ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അജിത്തിന്റെ റിപ്പോർട്ട് വന്നു. ഫാക്സ് കോപ്പിയാണ്. അതിന്റെ അടിയിൽ എഴുതിയ വാചകം ഇപ്പോഴും എനിക്ക് ഓർമ്മയുണ്ട്. ഒരു താഴികക്കുടം വീണു. സ്ഥിതി സംഘർഷഭരിതമാണ്. ഞാൻ സ്ഥലം വിടുന്നു. ബാക്കി ഏജൻസിയിൽ നിന്നെടുക്കുക. അപ്പോഴേക്കും ടിവിയിൽ മൂന്നു താഴികക്കുടങ്ങളും വീഴുന്നത് കണ്ടു. ഏജൻസി കോപ്പികളും കിട്ടി.
വളരെ ആലോചിച്ചശേഷമാണ് ഹെഡിങ് ഇട്ടത്‌. തർക്കമന്ദിരം കർസേവകർ തകർത്തു എന്നായിരുന്നു എന്റെ ഹെഡിങ്. (എട്ടു കോളം ഒറ്റ വരി എന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ) അതും ഇൻട്രോയും അജിത്തിന്റെ ബൈലൈൻ ഉൾപ്പെടെ ന്യൂസ് എഡിറ്റർക്ക് കൊടുത്തു. വിജയശങ്കർ അത് ചീഫ് സബ്ബിനെ (എൻ ബാലകൃഷ്ണൻ ആയിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു) ഏൽപ്പിച്ചു. എൻ എസ് മാധവൻ എഴുതിയ തിരുത്ത് എന്ന കഥയിലെ പോലെ ബാബ്‌റി മസ്ജിദ് എന്ന് എഴുതാൻ ആവുമായിരുന്നില്ല. പി ടി ഐ കോപ്പിയിലും അജിത്തിന്റെ കോപ്പിയിലും ഒക്കെ Disputed Site എന്നായിരുന്നു. വർഷങ്ങളായി കേസ് നടക്കുന്ന കെട്ടിടമായതിനാൽ അത് തർക്കമന്ദിരം എന്ന് തന്നെ മാത്രമേ പരിഭാഷപ്പെടുത്താൻ പറ്റു.

ഹെഡിങ്ങും ഇൻട്രോയും ചീഫ് സബ്ബിനും ന്യൂസ് എഡിറ്റർക്കും ഇഷ്ട്ടമായി. എഡിറ്ററുടെ അംഗീകാരത്തിനായി കോഴിക്കോട്ടേക്ക് അയച്ചു. ഇതിനിടെ ചന്ദ്രികയുടെ കൊച്ചിയിലെ ന്യൂസ് എഡിറ്ററും എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തുമായ ഹസ്സൻകോയ ഫോണിൽ വിളിച്ചു നിങ്ങൾ എന്താ ഹെഡിങ് കൊടുക്കുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇങ്ങനെ എഴുതി എഡിറ്ററുടെ അംഗീകാരത്തിനായി അയച്ചിട്ടുണ്ട്. മാറ്റം വരുമോ എന്നറിയില്ല എന്ന്. മാറ്റം ഉണ്ടെങ്കിൽ അറിയിക്കണമെന്ന് ഹസ്സൻകോയയും.

ഞങ്ങൾ ക്യാന്റീനിൽ പോയി ചായ കുടിച്ചു വന്നപ്പോൾ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ പറഞ്ഞു ഹെഡിങ്ങും ഇൻട്രോയും മാറ്റിയതായി അറിയിപ്പുണ്ടെന്ന്. ആ മെസ്സേജ് ന്യൂസ് എഡിറ്റർ കാണിച്ചു തന്നു. മെയിൻ ഹെഡിങ്ങിലും ഇൻട്രോയിലും മാറ്റമുണ്ട്. എഡിറ്റർ (ശ്രീധരൻ നായർ) നിർദ്ദേശിച്ച പ്രകാരം പുതിയ ഹെഡിങ്ങും ഇൻട്രോയും അയക്കുന്നു. ഇതാണ് മെസ്സേജ്.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മെസ്സേജ് വന്നു. തർക്കമന്ദിരത്തിനു കർസേവകർ വ്യാപകമായി കേടുവരുത്തി. ഇതായിരുന്നു മാറ്റിയ ഹെഡിങ്. ഞാൻ വാക്കു പാലിക്കാനായി ഹസ്സൻകോയയെ വിളിച്ചു ഇക്കാര്യം അറിയിച്ചു. അദ്ദേഹം എന്തോ വലിയ ആശ്വാസം ആയ പോലെ അതെയോ എന്നാൽ ഞങ്ങളും അങ്ങനെ മാറ്റാം എന്ന് പറഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് ചന്ദ്രികയും അത്തരം ഹെഡിങ് ആണ് കൊടുത്തത് എന്നാണു ഓർമ്മ. ബാബ്‌റി പള്ളി തകർത്തു എന്നാണ് ചന്ദ്രിക കൊടുത്തതെന്നും സംശയമുണ്ട്. മനോരമ താഴികക്കുടങ്ങൾ തകർന്നു എന്നോ തകർത്തു എന്നോ ആണ് കൊടുത്തത്. കൂടെ എല്ലാവരും സമാധാനം പാലിക്കണം എന്ന പാണക്കാട് തങ്ങളുടെ ആഹ്വാനവും അവർ വലുതാക്കി കൊടുത്തു.

ഇവിടെ ഞാൻ ആരെയും കുറ്റം പറയുകയല്ല. ഇത് വേണ്ടിയിരുന്നോ എന്ന ചോദ്യമാണ്. സദുദ്ദേശത്തോടെയാണ് മാതൃഭൂമി അത് ചെയ്തത്. പക്ഷെ വസ്തുത റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുകയല്ലേ വേണ്ടിയിരുന്നത് എന്ന് പലപ്പോഴും എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഹെഡിങ്ങിന്റെ മൂർച്ച കുറച്ചു ജനങ്ങൾ സംയമനം പാലിക്കാൻ വേണ്ടി ചെയ്ത നല്ല ഒരു കാര്യമായി തോന്നാം. പക്ഷെ ടി വി യി യിലും ഇംഗ്ലീഷ് മാധ്യമങ്ങളിലും ഒക്കെ വാർത്ത നേരെ വന്നു. അപ്പോൾ അതല്ലേ വേണ്ടിയിരുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. എന്റെ ഹെഡിങ് ശരിയായിരുന്നു. ബാബ്റിമസ്ജിദ് എന്ന് ചില ഇംഗ്ലീഷ് പത്രങ്ങൾ കൊടുത്തത്ത് ശരിയല്ലതാനും. ജേർണലിസം വിദ്യാർഥികൾ പഠിക്കട്ടെ.

ശ്രീധരൻ നായർ എന്ന പത്രാധിപർ

4
K K Sreedharan Nair

എൻ വി ക്കും മാധവൻകുട്ടിക്കും ശേഷം മാതൃഭൂമി പത്രാധിപർ ആയി നിയമിക്കപ്പെട്ട കെ കെ ശ്രീധരൻ നായർ ആ സ്ഥാനത്തു അനേക വർഷം പിടിച്ചു നിന്നു. അതൊരു വലിയ കഥയാണ്. ഞാൻ പലവട്ടം എഴുതി പിന്നെ ഒഴിവാക്കിയ ശേഷവും മനസ്സാക്ഷി സമ്മതിക്കാത്തതിനാൽ വളരെ എളിയ തോതിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിലയിരുത്തലാണ് ഇനി. ഒരിക്കലും വ്യക്തിപരമായ ആക്ഷേപങ്ങൾ ഇതിൽ ഇല്ല. തികച്ചും പ്രൊഫഷണൽ.

ശ്രീധരൻ നായർ മരിച്ചു എന്നത് ഇവിടെ ഒരു ഘടകമല്ല. അദ്ദേഹത്തെ വ്യക്തിപരമായി തേജോവധം ചെയ്യാൻ അല്ല ഈ എഴുത്ത്‌. പ്രൊഫഷണൽ ജേർണലിസം മാതൃഭൂമിയിൽ എപ്പോൾ ഉണ്ടായി എപ്പോൾ ഉണ്ടായില്ല എന്നതാണ്. മാതൃഭൂമിയുടെ ചരിത്രം കേരളത്തിലെ പത്രപ്രവർത്തന ചരിത്രം കൂടിയാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. നിബന്ധനകളും നിഷ്കർഷകളും നിരീക്ഷണവും മറ്റും മാതൃഭൂമിയിൽ മറ്റു പത്രങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് വന്നത്. ഒരു ജനകീയ സ്വഭാവം ഈ പത്രത്തിന് ഇന്നും ഉണ്ടെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നവനാണ് ഞാൻ.

മാതൃഭൂമി പത്രത്തെ മാത്രം വിമർശിക്കലല്ല എന്റെ ലക്‌ഷ്യം എന്ന് ആദ്യമേ പറയട്ടെ. എല്ലാ പത്രങ്ങളെയും പരാമർശിക്കും. പക്ഷെ നേരിട്ടറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ , അനുഭവങ്ങൾ കൂടുതൽ മാതൃഭൂമിയിൽ ആയതിനാൽ അതിനായിരുക്കും കൂടുതൽ ഊന്നൽ എന്ന് മാത്രം.

ഇനി കാര്യത്തിലേക്കു വരാം .പത്രപ്രവർത്തകരുടെ ആത്മവീര്യം സംരക്ഷിക്കാൻ ഒരു പത്രാധിപർക്ക് കഴിഞ്ഞാലേ അവർ ആത്മാർഥമായി ജോലിയെടുക്കു. മാർക്കെറ്റിംഗിന് മാത്രം ഊന്നൽ നൽകിയാൽ പോരാ. ഇത് പ്രത്യേകം പറയാൻ കാരണം മാതൃഭൂമിയിൽ ശ്രീ കെ കെ ശ്രീധരൻ നായർ പത്രാധിപർ ആയി വന്ന ഉടനെ സ്വീകരിച്ച നിലപാടുകളാണ്.

എൻ വി ക്കും മാധവൻകുട്ടിക്കും ശേഷം തൊണ്ണൂറുകളുടെ ആദ്യമാണ് ശ്രീധരൻ നായർ മാതൃഭൂമി പത്രാധിപർ ആവുന്നത്. കൊച്ചിയിൽ ഡെപ്യൂട്ടി എഡിറ്റർ ആയി പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന ശ്രീധരൻ നായരെ എഡിറ്റർ ആക്കിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം അധികം വൈകാതെ കോഴിക്കോട്ടേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റം ചോദിച്ചു വാങ്ങി പോയി. ഇതേക്കുറിച്ചു അദ്ദേഹം എന്നോട് പറഞ്ഞത് , കൊച്ചിയിൽ ഇരുന്നാൽ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും എംഡി യോടോ എംഇ യോടോ പറഞ്ഞുകൊടുത്താൽ അതിനു ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ചു പരിഹാരം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റില്ല. കോഴിക്കോട്ടു ആണെങ്കിൽ നേരിട്ട് സംസാരിച്ചു പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം എന്നാണ്. അതൊരു നല്ല തന്ത്രം തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന് സമ്മതിക്കാതെ വയ്യ. എന്നോട് ഒരു കാര്യം കൂടി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. വി പി ആറും നാലപ്പാടും ഒക്കെ കോഴിക്കോട്ടു അല്ലാതിരുന്നതിനാൽ ഈ പ്രശ്നമുണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്ന്. ശരിയാണെന്നു തോന്നുന്നു.

അദ്ദേഹത്തിന് കുറെ ഗുണങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. മാതൃഭൂമിയിലെ എല്ലാ ജീവനക്കാരെയും അദ്ദേഹത്തിന് നേരിട്ടറിയാമായിരുന്നു. ഇടക്ക് കോഴിക്കോട്ടു ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ കൊച്ചി ഓഫീസിലെ ഓരോ ജീവനക്കാരനെ കുറിച്ചും അദ്ദേഹം അന്വേഷിക്കുമായിരുന്നു. അതുപോലെ എല്ലാ ജേർണലിസ്റ്റുകളെയും അറിയുകയും നേരിട്ട് ഫോണിൽ വിളിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുമായിരുന്നു. രാത്രി രണ്ടരക്ക് അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചുണർത്തിയ അനുഭവം എനിക്കുണ്ട്. അക്കാര്യത്തിലൊക്കെ വളരെ വളരെ ഭേദമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം എഡിറ്റർ ആയിരിക്കുമ്പോൾ മാതൃഭൂമിക്ക് കൂടുതൽ യൂണിറ്റുകൾ തുടങ്ങി എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. അതിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഭാവന ഒന്നും ഉണ്ടായതായി എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.

പത്രത്തിന് ഗുണം ചെയ്യാൻ പത്രാധിപർ എന്തൊക്കെ ചെയ്തു എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോഴാണ് സംഗതി മാറുക. എന്നും ബാലൻസ് നിലനിർത്തുക അഥവാ എല്ലാവരെയും പ്രീണിപ്പിക്കുക എന്ന വികലമായ നയമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റേത്. അതാണ് ശരിയെന്നു എംഇ യെയും എംഡി യെയും ധരിപ്പിക്കാനും ഒരു പരിധി വരെ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു. ഏതാണ്ട് അമ്പതു ഷെയറുകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈവശം ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെയാണ് അദ്ദേഹം മാതൃഭൂമി പത്രാധിപർ ആയത്‌. അല്ലാതെ സ്ഥിരം ജീവനക്കാരെ പത്രാധിപന്മാർ ആക്കാറില്ല. മാധവൻകുട്ടിക്കും ഷെയർ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞങ്ങളൊക്കെ ട്രെയിനിങ് പീരീഡ് (രണ്ടു വർഷം) കഴിഞ്ഞു സബ് എഡിറ്റർ ആയതുമുതൽ രാത്രി ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞാൽ കാറിൽ താമസസ്ഥലത്തു എത്തിക്കുമായിരുന്നു. ശ്രീധരൻ നായർ പത്രാധിപർ ആയ ഉടനെ ചെയ്ത ഒരു കാര്യം ഇത് നിർത്തൽ ചെയ്യലാണ്. കമ്പനിക്കു ലാഭം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്നു എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കാനായിരുന്നു ഇത്. ഇനി, മാനേജ്‌മെന്റ് ഇങ്ങനെ നിർദ്ദേശം വെച്ചതാണെങ്കിൽ അത് തരണം ചെയ്യാനുള്ള പ്രാപ്തി ശ്രീധരൻ നായർക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.

മിക്ക പത്രങ്ങളിലും ഓരോ യൂണിറ്റിലും പല എഡിഷനുകൾ ഉണ്ടാവും. ഉദാഹരണത്തിനു കോഴിക്കോട്ടു നിന്ന് സിറ്റി എഡിഷൻ , വടകര, വയനാട് തുടങ്ങി പല എഡിഷനുകളും. ഇതിന്റെയെല്ലാം പ്രാദേശിക പേജുകൾ വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. അത്‌കൊണ്ട് എല്ലാ എഡിഷനുകളുടെയും ഓരോ കോപ്പി വീതം അന്ന് എല്ലാ ജേർണലിസ്റ്റുകൾക്കും നൽകിയിരുന്നു. ഇവ എല്ലാം നോക്കിയ ശേഷമേ ഡ്യൂട്ടിക്ക് വരൂ. അതുകൊണ്ടു തെറ്റുകളും മറ്റും ചൂണ്ടിക്കാട്ടുമ്പോൾ ഇത് വലിയ സഹായമായിരുന്നു. ശ്രീധരൻ നായർ എഡിറ്റർ ആയി അധികാരമേറ്റ ഉടനെ ചെയ്ത മറ്റൊരു കാര്യം ഇത് നിർത്തലാക്കുകയാണ്. ഇതും കമ്പനിക്ക് ലാഭം ഉണ്ടാക്കാനാണത്രെ. അക്കാലത്തു സ്ഥാപനത്തിലെ മൊത്തം ജേർണലിസ്റ്റുകൾ ഇരുന്നൂറിൽ കവിയില്ല.

പത്രം പ്രിന്റ് ചെയ്യുമ്പോൾ ആദ്യവും അവസാനവും കുറച്ചു കോപ്പികൾ സാധാരണ നിലയിൽ തെളിച്ചം കുറഞ്ഞവയോ വായനക്കാർക്കു വിൽക്കാൻ സാധിക്കാത്തവയോ ആയിരിക്കും. അത്തരം കോപ്പികൾ ആണ് ഇങ്ങനെ ജേർണലിസ്റ്റ് ജീവനക്കാർക്ക് നൽകിയിരുന്നത്. അവ നിർത്തലാക്കിയത്‌ കൊണ്ട് കമ്പനിക്കു ലാഭം ഒന്നും ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നില്ല. പക്ഷെ കൊടുത്തിരുന്നുവെങ്കിൽ മീറ്റിങ്ങുകളിലും മറ്റും ആധികാരിമായി ചോദിക്കാമായിരുന്നു. അത് കണ്ടില്ലേ ഇത് കണ്ടില്ലേ എന്നൊക്കെ. പത്രം നിർത്തിയതോടെ ഈ പണി ജീവനക്കാർക്ക് കുറഞ്ഞു. ജേർണലിസ്റ്റുകൾക്കു പത്രത്തിന്റെ ഉത്പാദനത്തിൽ പങ്കു കുറയാൻ ഇതിടയാക്കിയെന്നു പറഞ്ഞാൽ ലവലേശം തെറ്റില്ല. ജേർണലിസ്റ്റുകളുടെ എഡിറ്റോറിയൽ പങ്കാളിത്തം കുറയാൻ ഇതിടയാക്കി . അതൊരു നിസ്സാര കാര്യമല്ല.

ശ്രീധരൻ നായരെ കുറിച്ച് കുറേ കൂടി പറയാനുണ്ട്. അത് അടുത്ത ആഴ്ച. വളരെ നീട്ടി എഴുതിയാൽ വായിക്കുന്നവർക്ക് ബോറടിക്കും എന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ ഖണ്ഠശാ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തുന്നത്. അവസാനം എല്ലാം സമാഹരിച്ചു പുസ്തകമാക്കാനും ഉദ്ദേശിക്കുന്നു. പ്രതികരങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ മരണം…ചില ഡെസ്ക് ഓർമ്മകൾ

2

ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ നൂറാം ജന്മദിനം രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് കഴിഞ്ഞു…മാതൃഭൂമിയുടെ പത്രപ്രവർത്തന ചരിത്രത്തിൽ 1984 നവംബർ ഒന്നിലെ പത്രം ഒരു പ്രത്യേകത തന്നെയായിരുന്നു. ഞാൻ കോഴിക്കോട്ടു ആയിരുന്നുവെങ്കിലും തിരുവനന്തപുരം എഡിഷൻ ആണ് എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടത്.. രാജൻ പൊതുവാൾ എടുത്ത ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ ഒരു ക്ലോസപ്പു ഷോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് അവിടെ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ആയിരുന്ന വേണുക്കുറുപ്പ് ഒന്നാം പേജ് പൂർണ്ണമായും നെഗറ്റിവിൽ അടിക്കുകയായിരുന്നു. ഇന്ന് വരെ അതുപോലെ ഒരു പരീക്ഷണം ഞാൻ ഒരു പത്രത്തിലും കണ്ടിട്ടില്ല.

ആ മാതൃഭൂമി ഒന്നാം പേജ് പല ദേശത്തും ന്യൂസ്‌റൂം ലൈബ്രറികളിൽ കാണാം. ചില സമയങ്ങളിൽ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ എടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങൾ നല്ലതാവാം , വിമർശനങ്ങളുമുണ്ടാവാം. പക്ഷെ ഈ ഒന്നാം പേജ് വളരെ ഏറെ പേരെ ഞെട്ടിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിശയോക്തി ഇല്ല. വേണുക്കുറുപ്പിന്റെ തീരുമാനത്തിൽ അസൂയ തോന്നിയവർ അക്കാലത്തുണ്ടാവാം. പക്ഷെ ഇതിന്റെ ഹെഡിങ് ഇങ്ങനെ മുറിക്കണ്ടായിരുന്നു എന്നും മനോരമയുടെ രീതിയിൽ അതാ വെടിയേൽക്കുന്നു എന്ന ഹെഡിങ്ങും മാത്രമാണ് എനിക്ക് ഇന്നും ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്തത്. റിവേഴ്സിൽ പത്രം അടിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് എങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നു എന്ന് പോലും ഞാൻ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഇന്ദിരാ ഗാന്ധിയുടെ നൂറാം ജന്മദിനം അങ്ങനെ കടന്നുപോയി. ഇന്ത്യ കണ്ട എക്കാലത്തെയും മികച്ച പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നു അവർ എന്ന് എന്റെ അഭിപ്രായം. ഒരു ഇന്ത്യൻ പത്രപ്രവർത്തകനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആ വാർത്തയോളം പ്രാധാന്യമുള്ള മറ്റൊരു വാർത്ത ഇത് വരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല . ഞാൻ ഈ പറഞ്ഞെതെല്ലാം ആപേക്ഷികമാണ്. അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉള്ളവർ ഏറെ കാണും. പ്രത്യേകിച്ച് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാർ.

ഞാൻ പറഞ്ഞുവരുന്നത് അന്ന് ആ വാർത്ത പത്രം ഓഫീസിൽ എത്തിച്ച പി ടി ഐ , യു എൻ ഐ കോപ്പികൾ ഇത്ര നാളും ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചതു അതുകൊണ്ടാണെന്നു പറയാനാണ്. അന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു ഇത് ചരിത്രം അല്ലെ, സൂക്ഷിച്ചുവെക്കുക തന്നെ എന്ന്. പക്ഷെ അത് തിരച്ചിലിൽ കിട്ടി എന്നതാണ് അത്ഭുതം.

സാധാരണ ടി പി കോപ്പികൾ വിവർത്തനം കഴിഞ്ഞു കുട്ടയിൽ ഇടുകയാണ് പതിവ്. അതിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെ ചിലതു സൂക്ഷിക്കാൻ മറ്റു ചിലർക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകാം. പക്ഷെ തിരഞ്ഞുകിട്ടുക ബുദ്ധിമുട്ടാണ് . ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാണിത്. രാജീവ് ഗാന്ധി മരിച്ചപ്പോഴും ഞാൻ ഡെസ്ക്കിൽ ഡ്യൂട്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ആ കോപ്പികളൊന്നും സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചില്ല.

പണ്ട് ന്യൂസ്‌ഡെസ്‌കിൽ രാത്രി ജോലി ചെയ്യുക ഒരു ത്രിൽ ആയിരുന്നു. രാത്രി ജോലി കഴിഞ്ഞു വൈകി വന്നു കിടന്നാലും ന്യൂസിന്റെ ലോകത്തു തന്നെ ആയിരുന്നു ജീവിതം. ആദ്യ നാല് വർഷം കോഴിക്കോട് ജോലി
ചെയ്യുമ്പോൾ ഇതുപോലെ ഒരു ദിവസം രാത്രി ലോഡ്ജിൽ വന്നു കിടന്നു . ചാലപ്പുറത്തെ സുപ്രഭ ലോഡ്ജിൽ ആയിരുന്നു. പ്രഭാത ഭക്ഷണവും പത്രം വായനയും കഴിഞ്ഞു ഉച്ചക്ക് റേഡിയോ വെച്ച് പ്രാദേശിക വാർത്തകൾ കേൾക്കുന്നു.

അപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു വാർത്ത. പ്രധാനമന്ത്രി ഇന്ദിരാഗാന്ധിക്കു വെടിയേറ്റു. സാരമായ പരിക്കുകളോടെ ആസ്പത്രിയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചു. കേട്ട ഉടനെ ഓഫീസിലേക്ക് വെച്ച് പിടിപ്പിച്ചു. നടന്നാണ് പോയത്. രണ്ടാം ഗേറ്റ് കടന്നു മാതൃഭൂമി ഓഫീസിൽ എത്തി പടി കയറുമ്പോൾ അറ്റൻഡർ ഫെലിക്സ് ഒരു ടിപി കോപ്പി കയ്യിൽ തന്നു. ഞാൻ വായിച്ചു നോക്കി. ഞെട്ടിപ്പോയി. FLASH …THE PRIME MINISTER IS NO MORE , IT IS FEARED …പിന്നെ രാത്രി വരെ ജോലിയോട് ജോലി.

ശവസംസ്കാര ചടങ്ങിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അന്നത്തെ എഡിറ്റർ എം ഡി നാലപ്പാട് ഡൽഹിക്കു പോയി. അവിടെ നിന്ന് അയച്ച ഇംഗ്ലീഷ് കോപ്പി മൂന്നു യൂണിറ്റിൽ (അന്ന് മൂന്നു യൂണിറ്റ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.) മൂന്നു സബ് എഡിറ്റർമാർ ആണ് പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയത്. കോഴിക്കോട് അത് ഞാനാണ് ചെയ്തത്. മൂന്നു പരിഭാഷകളിലും വലിയ വ്യത്യാസമില്ലായിരുന്നു. ’84 നവംബർ നാലിലെ മാതൃഭൂമി പത്രം ഇപ്പോൾ മാതൃഭൂമി ഓൺലൈനിൽ ഉണ്ട്. അതിൽ ഒന്നാം പേജിൽ കാണുന്ന ദുഃഖം തളം കെട്ടിയ തലസ്ഥാന നഗരി എന്ന വാർത്ത എഡിറ്റർ എം ഡി നാലപ്പാട് ഡൽഹിയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിൽ അയച്ചത് ഞാൻ പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയതാണ്….ആ കോപ്പി പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയത് ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ കെ എസ് ആർ ടി സി ബസ് സ്റ്റേഷനിൽ എന്ന പോലെ വിമാനങ്ങൾ നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതും ക്യൂ നിൽക്കുമ്പോൾ മുന്നിൽ വയലാർ രവിയേയും മറ്റും കണ്ടതും മറ്റും പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയത് നല്ല ഓർമ്മയാണ്. നാലപ്പാട് അയച്ചത് ഒരു ദൃക്‌സാക്ഷി വിവരണം തന്നെ ആയിരുന്നു…അന്നൊക്കെ പിടിഐ , യുഎൻഐ കോപ്പികൾ പരിഭാഷപ്പെടുത്തൽ നല്ല രസമായിരുന്നു.

1984 ഒക്ടോബർ 31 നു വന്ന ടി പി കോപ്പികൾ ഇതാ നോക്കൂ…

മാതൃഭൂമിയിലെ നല്ല തുടക്കം

0

1984 ലാണ് ഞാൻ മാതൃഭൂമിയിൽ സബ് എഡിറ്റർ ട്രെയിനീ ആയി ജോയിൻ ചെയ്യുന്നത്. ഇപ്പോഴത്തെ മാതൃഭൂമി ഗൾഫ് ലേഖകൻ പി പി ശശീന്ദ്രൻ , പി എ എം ഹാരിസ് എന്നിവരാണ് എന്റെ കൂടെ ആ ജനവരി 25 നു ന്യൂസ് എഡിറ്ററുടെ മുൻപിൽ ഹാജരായത് . അദ്ദേഹം ഏകദേശ വിവരങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞ ശേഷം ഞങ്ങളോട് മറ്റു ചിലരെ കൂടി കാണാൻ പറഞ്ഞു.

വിംസി എന്ന തൂലികാനാമത്തിൽ കായികലേഖനങ്ങൾ എഴുതിയിരുന്ന ശ്രീ വി എം ബാലചന്ദ്രൻ ആയിരുന്നു ആ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ എന്നത് ഒരു വലിയ ഭാഗ്യമായി ഞാൻ കരുതുന്നു. അസാമാന്യ നേതൃപാടവവും സഹപ്രവർത്തകരോടുള്ള സ്നേഹവും പരിപാലനവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേകത തന്നെയായിരുന്നു. റിട്ടയർമെൻറ്റ് വേളയിൽ യാത്രയയപ്പു നൽകിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം വികാരാധീനനായി പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല, “എന്റെ കുട്ടികളുടെ ബാല്യം ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല”… എത്രയോ സത്യമാണ്. അദ്ദേഹം രാത്രി ആദ്യ എഡിഷൻ അടിച്ചു വായിച്ചു നോക്കി ഒരു കോപ്പിയും കൊണ്ടാണ് പോകുക. വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ പത്തു കഴിഞ്ഞിരിക്കും. മിക്കവാറും വായനയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു വൈകിക്കിടക്കും. സ്വാഭാവികമായി വൈകി എണീക്കും. ഉച്ചക്ക് വീണ്ടും ഡ്യൂട്ടിക്ക് വരും. ഇതിനിടക്ക്‌ കുട്ടികളെ എപ്പോൾ കാണുന്നു…അദ്ദേഹം ലീവോ ഓഫോ എടുക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല. ഇങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യനെ ഞങ്ങളുടെ ആദ്യ ഗുരു ആയി കിട്ടിയത് മഹാഭാഗ്യമായി ഞാൻ ഇപ്പോഴും കരുതുന്നു.

ടി വി യും മറ്റും ഇല്ലാതിരുന്ന അക്കാലത്തും പോക്കറ്റ് സൈസ് റേഡിയോയിൽ ബി ബി സി വെച്ച് കളികളുടെ ദൃക്‌സാക്ഷി വിവരണം കേട്ട് കുറിച്ചെടുത്തു ഡെസ്കിലേക്കു തന്നിരുന്ന അദ്ദേഹം മുഴുവൻ സമയവും പത്രത്തിന് വേണ്ടി ജീവിച്ച മനുഷ്യനാണ്. രാത്രി ഡെസ്ക്കിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ മലപ്പുറത്ത് നിന്നും മറ്റും വിളി വരും കൗണ്ടി ക്രിക്കറ്റ് റിസൾട്ട് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് . അതിനെല്ലാം ഞങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ ടി പി നോക്കി പറയും. അല്ലെങ്കിൽ വിംസി തന്നിട്ടുണ്ടാവും. മലപ്പുറംകാരുടെ കളി ആവേശം അന്നും ഇന്നും ഒരു പോലെയാണ്.

അന്ന് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റൊരു ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ആയ ശിവശങ്കരൻ എഴുത്തച്ഛൻ , ഡെപ്യൂട്ടി എഡിറ്റർ വി എം കൊറാത്ത് , പരസ്യം മാനേജർ ആയിരുന്ന ശ്രീകുമാർ , മാനേജർ പേഴ്‌സണൽ (ഇപ്പോൾ ഇത് എച്ഛ് ആർ) കെ രാധാകൃഷ്ണൻ (ഇവരൊന്നും ഇന്ന് ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല) , അക്കൗണ്ട്സ് മാനേജർ നമ്പീശൻ , കമ്പനി സെക്രട്ടറി ഗോപാലകൃഷ്ണൻ എന്ന സ്വാമി , സർക്കുലേഷൻ മാനേജർ പ്രഭാകരൻ എന്നിവരെ കാണാനാണ് ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞത്. . അവരെ ഒക്കെ പരിചയപ്പെട്ട ശേഷം ഇന്ന് പൊക്കൊളു . മറ്റന്നാൾ മുതൽ ജോലി ചെയ്യാം എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് ഇപ്പോഴും ഓർമ്മയുണ്ട്. ഞങ്ങൾ ജോയിൻ ചെയ്തതിന്റെ പിറ്റേന്ന് റിപ്പബ്ലിക്ക് ദിനം ആയതിനാൽ അവധി ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. അതൊക്കെ വലിയ ആശ്വാസമായിരുന്നു. ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് പോന്നു. അവധി കഴിഞ്ഞു ആണ് പോയത്.

ഇവരെയെല്ലാം പോയി പരിചയപ്പെടാൻ വിംസി എന്ന മഹാനായ ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ഞങ്ങളെ വിട്ടത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മര്യാദ. കെ രാജഗോപാൽ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടുന്നത് പിന്നീടാണ്. ഇപ്പോൾ ശശി മാത്രമേ ആ ബാച്ചിൽ പെട്ടതായി മാതൃഭൂമിയിൽ ഉള്ളു. എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളുമായും ബന്ധം വേണമെന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാഴ്‌ചപ്പാട്‌ ഞങ്ങൾക്ക് കുറെയേറെ ഗുണം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

വിംസി ന്യൂസ് എഡിറ്റർ ആണെന്നു കുരുതി ഡെസ്ക്കിൽ മൊത്തം ഭരണം ഒന്നും, ഇല്ല. അദ്ദേഹം എപ്പോഴും വലിയ കട്ടിക്കണ്ണട വെച്ച് എന്തെങ്കിലും എഴുതുകയോ വായിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും. കൽക്കത്ത മോഹൻബഗാനിൽ നിന്നൊക്കെ അദ്ദേഹത്തിന് ഫോൺ വരുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഞങ്ങളെ എന്തുപോലെ സംരക്ഷിച്ചിരുന്നുവെന്നു ഓർക്കുമ്പോൾ അഭിമാനം തോന്നുന്നു. റിട്ടയർ ചെയ്ത ശേഷവും ഞാൻ രണ്ടു പ്രാവശ്യം അദ്ദേഹത്തെ വീട്ടിൽ പോയി കണ്ടിട്ടുണ്ട്. മറ്റൊരു പ്രാവശ്യം എറണാകുളം പ്രസ് ക്ലബ്ബിന്റെ പുരസ്കാരം വാങ്ങാൻ വന്നപ്പോഴും …..

അന്ന് പ്രസ് ക്ലബ്ബിൽ തടിച്ചുകൂടിയവരിൽ മാതൃഭൂമിക്കാർ രണ്ടുപേരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. കെ എസ് ജോസഫ് എന്ന ജോസേട്ടനും ഞാനും. ബാക്കിയുള്ളവരിൽ അധികവും മനോരമ , ദേശാഭിമാനി തുടങ്ങിയ പത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവർ…തിക്കും തിരക്കിനിടയിൽ കൂടി കടന്നു ചെന്ന് ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി എന്നെ അറിയുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷ്മമായി നോക്കിയിട്ട് ” തന്റെ നാട്ടിൽ കൂടി ട്രെയിൻ വന്നു തുടങ്ങിയോ ” എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ മനസ്സിലായി അദ്ദേഹത്തിന് എന്നെ മനസ്സിലായി എന്ന്.

അദ്ദേഹം ന്യൂസ് എഡിറ്റർ സ്ഥാനത്തു നിന്ന് മാറി അസി എഡിറ്റർ ആയിരിക്കെ ഞാൻ എഡിറ്റ് പേജിൽ കുറെ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ഒരെണ്ണം തീരദേശപാത യാഥാർഥ്യമാകണമെങ്കിൽ എന്ന ഹെഡിങ്ങിൽ ഉള്ളതായിരുന്നു. കുറ്റിപ്പുറം , ഗുരുവായൂർ, കൊടുങ്ങല്ലൂർ വഴി പോകുന്ന പാതയുടെ സ്കെച്ചും മറ്റും നൽകിയായിരുന്നു ലേഖനം. ഞാൻ കൊടുങ്ങല്ലൂർക്കാരൻ എന്ന് നന്നായി അറിയാവുന്ന അദ്ദേഹം അപ്പഴെ എന്നോട് ചോദിച്ചിരുന്നു….”തന്റെ നാട്ടിൽ കൂടി ട്രെയിൻ വേണം എന്ന് അല്ലെ” എന്ന്. പക്ഷെ ലേഖനം നല്ലതായിരിന്നതിനാൽ കൊടുത്തു. അതിനും എത്രയോ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം കണ്ടപ്പോഴും അദ്ദേഹം അത് കൃത്യമായി ഓർത്ത് ചോദിച്ചത് എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. വലിയ സന്തോഷവും തോന്നി. മനോരമയിലെയും മറ്റു പത്രങ്ങളിലെയും ഓരോരുത്തരോടും പേരെടുത്തു വർത്തമാനം പറഞ്ഞാണ് അദ്ദേഹം പോയത്…

അദ്ദേഹത്തെ പോലെയൊന്നും ആവാൻ ആയില്ലെങ്കിലും സഹപ്രവർത്തകരോട് സ്നേഹത്തോടെ പെരുമാറാൻ ഞാൻ എന്നും ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇന്നും അങ്ങനെ തന്നെ . അത് പഠിപ്പിച്ച വി എം ബാലചന്ദ്രൻ മരിച്ചിട്ടു ഏഴു വർഷമായി. എന്നാലും മറക്കാൻ വയ്യ.

പ്രണാമം ഗുരോ…..

ആർകെ എന്ന ആദ്യ ആശ്രയം

0

1984 ജനുവരിയിൽ ഞാൻ കോഴിക്കോട് മാതൃഭൂമിയിൽ ജോലിക്കു ചേർന്നപ്പോൾ എനിക്ക് ആദ്യ ആശ്രയം തന്നത് ആർ കെ ദാമോദരൻ എന്ന ആർകെ ആയിരുന്നു. സബ് എഡിറ്റർ ട്രെയിനിമാരായി ചേരുന്നവരെ അന്ന് കോഴിക്കോട് ആദ്യത്തെ പതിനഞ്ചു ദിവസം പ്രൂഫിൽ പറഞ്ഞയക്കും. അങ്ങനെയാണ് ആർകെയെ പരിചയപ്പെട്ടത്. പല പ്രഗല്ഭരുടെയും കൈയെഴുത്തു കോപ്പികളും ടി പി കോപ്പികളും വായിക്കാൻ ആയിടെ അവസരമുണ്ടായി ചാലപ്പുറത്തെ അപ്സര ലോഡ്ജിലാണ് ആർകെ അന്ന് താമസിച്ചിരുന്നത്. രാജു റഹിം എന്ന സിനിമയിൽ അദ്ദേഹം എഴുതിയ രവിവർമ്മ ചിത്രത്തിൻ രതി ഭാവമേ എന്ന പാട്ടു ജനങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ അദ്ദേഹം നിന്നിരുന്ന കാലം. 1978ൽ ആണ് ആ ചിത്രം പുറത്തിറങ്ങിയത്. അതുകൊണ്ടു ആ കാലത്തിനിടെ ആർകെ പേരെടുത്തിരുന്നു. ലോഡ്ജിൽ എല്ലാവർക്കും ആർകെയെ അറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ ഡ്യൂട്ടി സമയം മിക്കവാറും ഒത്തുവരില്ല. ഞാൻ ഈവെനിംഗ് ഷിഫ്റ്റിൽ പോയി വെളുപ്പിന് വരുമായിരുന്നു.

അദ്ദേഹമാകട്ടെ അർധരാത്രിക്ക് മുൻപ് മിക്കവാറും റൂമിൽ എത്തിയിരിക്കും. എന്നിട്ടു വെളുപ്പിന് എണീറ്റ് കുളിച്ചു, തളി ഉൾപ്പെടെ ഏതാനും ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ പോയി ദർശനം നടത്തി വരും. പിന്നീട് താഴെ ക്യാന്റീനിൽ ഇരുന്നു ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നതു കേട്ടാണ് മിക്കവാറും ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുക. അന്നും ഇന്നും വെളുപ്പിന് കുളി ഞാൻ ശീലിച്ചിട്ടില്ല. ജോലിക്കു പോകുന്നതിനു മുൻപ് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി പോകുകയാണ് പതിവ്.

ആർകെ പ്രഭാഷണം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു റൂമിൽ വന്നാൽ ഒരു ഇരുമ്പു പെട്ടി തുറന്നു കുറെ ദേവീദേവന്മാരുടെ ചിത്രങ്ങൾ നോക്കി പ്രാർത്ഥിച്ചു പാട്ടെഴുത്തു തുടങ്ങും. അന്ന് സ്ഥിരമായി നോക്കിയിരുന്നതു നാലാങ്കൽ എഴുതിയ മഹാക്ഷേത്രങ്ങളുടെ മുന്നിൽ എന്ന പുസ്തകമായിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങാൻ ആരംഭിക്കും . അപ്പോഴാണ് ഞാൻ മിക്കവാറും ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകുക. ആർകെ അന്ന് മാതൃഭൂമിയിൽ പ്രൂഫ് സെക്ഷനിൽ കൈതപ്രത്തിനൊപ്പമാണ് ജോലി ചെയ്തിരുന്നത്. രജിസ്റ്ററിൽ കൈതപ്രത്തിന്റെ പേർ കെ ദാമോദരൻ എന്നായിരുന്നു. കൈതപ്രം പാട്ടെഴുതി പേരെടുത്തത് പിന്നീടാണ്.

പിന്നീട് പല ചിത്രങ്ങളിലും ആർകെ എഴുതിയ പാട്ടുകളോട് എനിക്ക് എതിർപ്പ് തോന്നുകയും അത് തുറന്നു പറയുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. .രവിവർമ്മ ചിത്രത്തിൻ എന്ന ഗാനത്തിലെ ചില പ്രയോഗങ്ങളെ കുറിച്ചും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ തർക്കം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അതിനു അദ്ദേഹം തക്കതായ ന്യായീകരണവും തന്നിട്ടുണ്ട്.

യേശുദാസിന്റെയും എം കെ അർജുനന്റെയും നല്ല കാലം ആ പാട്ടിനു അസാമാന്യ മികവ് നൽകി എന്ന് ഞാൻ പറയും. പക്ഷെ ഇങ്ങനെ ഒരാളെ എന്റെ ആദ്യ സഹമുറിയനായി കിട്ടിയത് ഭാഗ്യമായി ഞാൻ കരുതുന്നു. ആർകെ അധികം വൈകാതെ കൊച്ചിക്കു സ്ഥലം മാറ്റം വാങ്ങി പോയതോടെ ഞാൻ ചാലപ്പുറത്തെ സുപ്രഭ ലോഡ്ജിലേക്ക് താമസം മാറ്റി. ആർകെ ഇപ്പോൾ റിട്ടയർ ചെയ്തു ഭാര്യയുമൊത്തു കലൂരിനടുത്തു താമസിക്കുന്നു. ഇന്നും ഏതോ ചാനലിൽ അദ്ദേഹവുമായി ഇന്റർവ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞു.

എൻവിയും മാധവൻകുട്ടിയും

0

ഇന്ന് ഒരു എഡിറ്ററുടെ ചുമതല ദളിത് സാഹിത്യം എഴുതലോ സ്ത്രീകൾക്ക് വേണ്ടി എഴുതലോ എന്നതല്ല. പത്രത്തിന്റെ പ്രചാരം കൂട്ടാൻ , നയങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിക്കാതെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റും എന്ന് നോക്കലാണ്. ഇക്കാര്യത്തിലാണ് ഞാൻ നാലപ്പാടിനെയും ഗോപാലകൃഷ്ണനെയും ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നത് . അതല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആര് ? ഞാൻ എഴുതുന്നത് പത്രത്തിൽ എഡിറ്റർമാർ മാറിമാറി വന്നപ്പോൾ എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്നതാണ്.

ഡയറക്ടർ , എഡിറ്റോറിയൽ അഡിഷനിസ്ട്രേഷൻ തസ്തികയിൽ ആയിരുന്ന ശ്രീ പിവി ചന്ദ്രനെ പിന്നെ മാനേജിങ് എഡിറ്റർ ആയി നിയമിച്ചതോടെയാണ് എഡിറ്റർ അപ്രസക്തനായത്. 1988 പകുതി വരെ നാലപ്പാട് അസംതൃപ്തനായി തുടർന്നുവെങ്കിലും മാനേജിങ് എഡിറ്ററുടെ നിയമനത്തോടെ അദ്ദേഹം മാതൃഭൂമി വിടുകയാണുണ്ടായത്. പിന്നീട് എൻവി കൃഷ്ണ വാരിയരും വികെ മാധവൻകുട്ടിയും ചീഫ് എഡിറ്ററും എഡിറ്ററും ആയി നിയമിക്കപ്പെട്ടു. മാധവൻകുട്ടി എൻവി യെക്കാൾ മുൻപ് എഡിറ്റർ സ്ഥാനം മതിയാക്കി വീണ്ടും ഡൽഹിയിലേക്ക് പോയി. അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരമായിരുന്നു. ഈ രണ്ടു പേരും മാതൃഭൂമി ചീഫ് എഡിറ്ററും എഡിറ്ററും ആയിരുന്ന കാലത്തു പത്രത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഗുണപരമായ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്ന് എനിക്ക് തോന്നീട്ടില്യ. പക്ഷെ പിന്നീട് വന്ന ശ്രീധരൻ നായരെക്കാൾ ഭേദമായിരുന്നുതാനും. പക്ഷെ രണ്ടു പേരും അറിയപ്പെടുന്ന വ്യക്തികൾ. അതിന്റെ അന്തസ്സ് പത്രത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നു. (1988 ജനുവരി 15 നു എൻ വി മുഖ്യപത്രാധിപർ ആയി ചുമതലയേറ്റു. ആ സ്ഥാനത്തു തുടരവേ അടുത്ത വർഷം ഒക്ടോബർ 12 നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അന്ത്യം.).

എൻവി യോട് ഒരു കാര്യത്തിൽ ബഹുമാനവും മറ്റു ചില കാര്യങ്ങളിൽ വിജോജിപ്പും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം മുഖ്യ പത്രാധിപർ ആയിരിക്കെ തിങ്കളാഴ്ചകളിൽ എഡിറ്റോറിയൽ പേജിന്റെ സ്ഥാനത്തു പ്രതിവാര സാഹിത്യ രംഗം എന്ന പേരിൽ ഒരു ഫുൾപേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് തയ്യാറാക്കുന്നതിന്റെ ചുമതല അന്ന് കൊച്ചിയിൽ അസിസ്റ്റന്റ് എഡിറ്റർ ആയിരുന്ന ശ്രീ കെ പി വിജയന് ആയിരുന്നെങ്കിലും അദ്ദേഹം അതിലെ മാറ്ററുകൾ ഒക്കെ ഒന്നോടിച്ചു നോക്കിയ ശേഷം എഡിറ്റ് ചെയ്തു ബ്ളർബ് (ഹൈലൈറ്റു ചെയ്യേണ്ട ഭാഗം) എഴുതിക്കൊടുത്തു പേജ് തയ്യാറാക്കി ടിഷ്യു എല്ലാ യൂണിറ്റുകളിലേക്കും അയക്കാൻ അന്ന് എന്നെ ചുമതലപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ആ പേജിൽ പ്രതിവാരചിന്തകൾ എന്ന പേരിൽ എൻ വി എഴുതിയിരുന്ന കോളം വളരെ ചിന്തോദ്ദീപകമായിരുന്നു . അത്രയും ആഴത്തിൽ പഠിച്ചു എഴുതേണ്ട പംക്തിയാണോ പത്രത്തിൽ വരേണ്ടത് എന്ന് പോലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ കെപി വിജയൻറെ ഗ്രന്ഥ നിരൂപണം , പവനന്റെ പംക്തി എന്നിവയൊക്കെ ആ പേജിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു..നല്ല പേജ് ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ എൻ വിയുടെ കൈപ്പട കാണാൻ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട് .ഇടക്ക് വല്ല കുറിമാനങ്ങളും കാണും .

എൻവി ഒരിക്കൽ കോഴിക്കോട് പ്രസ്ക്ലബ്ബിൽ വെച്ച് മുഖപ്രസംഗം എഴുത്തിനെ കുറിച്ച് ഒരു ക്ലാസ്സ് എടുക്കുകയുണ്ടായി. ഇന്നും മറക്കാനാവാത്ത ഒന്നായിരുന്നു അത്. നമുക്ക് ആവശ്യം എന്ന് തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഏഴിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വലിച്ചു നീട്ടരുത്. അത് അരോചകമാവും എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അത് സത്യമാണെന്നു പലവട്ടം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. എൻ വി ഇങ്ങനെയാണ് പറഞ്ഞത് “Don’t pad up stuff. Readers won’t read it. It will lack readability…” അത് വളരെ സത്യമാണെന്നു മാത്രമല്ല, പറയാൻ ഒന്നുമില്ലാത്ത ദിവസങ്ങളിൽ മുഖപ്രസംഗം വേണ്ടെന്നു വെച്ചാൽ എന്താ എന്ന് കൂടി ഞാൻ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്

പിന്നീടൊരിക്കൽ കൊച്ചിയിൽ വെച്ച് എഡിറ്റോറിയൽ മീറ്റിംഗ് നടക്കുമ്പോൾ എൻവി യോടുള്ള ബഹുമാനം കുറയാനും ഇടയായി. കാര്യം ഇതാണ്. പ്രൂഫിലെ എന്തോ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു അയാളെ എന്നാൽ പാക്കിങ്ങിലേക്കു വിടുക . അവിടെയും ശരിയായില്ലെങ്കിൽ റിപ്പോർട്ടിങ്ങിലേക്കു അയക്കാം എന്ന്. എൻവി യെപ്പോലുള്ള ഒരു വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് അത് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. റിപ്പോർട്ടിങ്ങും അറിയാവുന്ന പത്രപ്രവർത്തകർ എഡിറ്റർമാരായി ശോഭിക്കും എന്ന് മാതൃഭൂമിയിലെ അനുഭവം വെച്ച് എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയും.

മദർ തെരേസ അവശനിലയിൽ ആയപ്പോൾ എൻവി എഴുതിയ എഡിറ്റോറിയൽ കാച്ചിക്കുറുക്കിയതാണ്. വളരെ ചെറുത്. എന്നാൽ കാര്യമാത്ര പ്രസക്തവും. മദർ തെരേസക്ക് മുൻപേ എൻവി പോയി. മദർ പിന്നീട് കുറെ കഴിഞ്ഞാണ് മരിച്ചത്. അപ്പോഴും ഉപയോഗിച്ചത് എൻവി എഴുതിയ എഡിറ്റോറിയൽ തന്നെയായിരുന്നു. എൻവി , മാധവൻകുട്ടി യുഗത്തിന് ശേഷമാണ് മാതൃഭൂമിയിലെ ഒരു സ്ഥിരം ജീവനക്കാരൻ എഡിറ്റർ ആയി നിയമിതനാവുന്നത്. കെ കെ ശ്രീധരൻ നായർ അത് കുറച്ചു പറയാനുണ്ട്.

ഒരു കാര്യം എനിക്ക് ഉറപ്പിച്ചു പറയാനാവും… നാലപ്പാടിന്റെ കാലത്തു ഒന്നാം സ്ഥാനത്തു നിന്നിരുന്ന മാതൃഭൂമിയെ രണ്ടാം സ്ഥാനത്തേക്ക് മാറ്റിയത് ശ്രീധരൻ നായർ തന്നെയാണ്. കുറച്ചു ഗുണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നത് നിസ്തർക്കമാണ്. പക്ഷെ മാതൃഭൂമിയിൽ പ്രൊഫഷണൽ ജേണലിസത്തെ കശാപ്പു ചെയ്തത് അദ്ദേഹം തന്നെ. അത് എന്തൊക്കെ, എങ്ങനെ എന്ന് എഴുതാം. അപ്പോൾ മനസ്സിലാവും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പോരായ്മ എംഡിക്കു അറിയാമായിരുന്നു. ശ്രീധരൻ നായരെ കൊച്ചിയിൽ നിന്ന് കോഴിക്കോട്ടു പീരിയോഡിക്കൽസ് വിഭാഗത്തിൽ ഡെപ്യൂട്ടി എഡിറ്റർ ആയി സ്ഥലം മാറ്റിയ കാലത്തു ഒരിക്കൽ അവിടെ ഡെസ്ക്കിൽ എംഡി യദൃശ്ചയാ വന്നു. ശ്രീധരൻ നായരെ കണ്ട ഉടനെ എംഡി പറഞ്ഞു നമുക്ക് ശ്രീധരൻ നായരെ ചിത്രഭൂമി എഡിറ്റർ ആക്കാം എന്ന്. അന്ന് കളിയാക്കി പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും അധികം വൈകാതെ അതിലും ഉയരത്തിൽ ശ്രീധരൻ നായർ എത്തി. എട്ടര വർഷത്തോളം ആ സ്ഥാനത്തു തുടരുകയും ചെയ്തു. കുറെ നന്മകൾ ആദ്ദേഹത്തിനുണ്ടെന്നു വിസ്മരിക്കാതെയാണ് ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് എഴുതുക…

അത് എഴുതപ്പെടേണ്ടത് തന്നെയാണ്. അക്കാര്യങ്ങൾ ഇനി അടുത്ത ലക്കത്തിൽ…

വെല്ലുവിളികൾ, തിരിച്ചടികൾ

4

പരമ്പരകൾ കൂടാതെ ഒന്നാം പേജിൽ എക്സ്‌ക്ലൂസിവ് റിപ്പോർട്ടുകൾ കേരളം കണ്ട കാലമായിരുന്നു നാലപ്പാടിന്‍റെത് . ഇത്തരം റിപ്പോർട്ടുകൾ ഡെസ്കിൽ എത്തുമ്പോൾ ജൂനിയേർസ് ആയ ഞങ്ങൾ എന്നല്ല പലരും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ആദ്യ എഡിഷൻ കഴിഞ്ഞ ശേഷമാണ് ഏതെങ്കിലും ഡമ്മി സ്റ്റോറികൾ മാറ്റി ഇവ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരുന്നത്. കൈപ്പട ടിപി യിൽ അയക്കാൻ ഒരാളെ മാത്രമേ ചുമതലപ്പെടുത്തൂ. അയ്യാളെ നോട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവും. അതുപോലെ ഈ കോപ്പി കാണാൻ ഇടയുള്ള പ്രിന്‍റിംഗ് വരെയുള്ള എല്ലാ വിഭാഗത്തിലെയും ആളുകളുടെ ലിസ്റ്റ് സൂക്ഷിക്കണമായിരുന്നു.

അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ അനാവശ്യമായി ഇടപെടാൻ എല്ലാവർക്കും പേടിയുമായിരുന്നു. കോഴിക്കോട്ടെ അനുഭവം വെച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ , ഡെസ്കിൽ എന്തൊക്കെയോ സംഭവിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രമേ ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞിരുന്നുള്ളു. ആദ്യ എഡിഷൻ അടിച്ചു വരുമ്പോൾ സംഭവം അറിയുകയുമില്ല. പ്രൂഫിൽ പോലും ആ കോപ്പി വായിക്കുക ഒരാൾ മാത്രമാണ്. വാർത്ത പുറത്തു പോയാൽ ആളെ പിടിക്കാൻ എഡിറ്റർക്ക് ഇത് മതി. ആ പ്രൊഫഷണൽ ജേർണലിസം ആരിലാണ് ആവേശം ഉണ്ടാക്കാതിരിക്കുക?

ഇബ്രാഹിം സുലൈമാൻ സേട്ട് ഇസ്‌ലാമാബാദിൽ നടത്തിയ വിവാദപരമായ പ്രസംഗം മാതൃഭൂമി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തതു ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിങ്ങൾ സുരക്ഷിതരല്ല എന്ന് സേട്ട് അവിടെ പ്രസംഗിച്ചത് മാധവൻകുട്ടി മാതൃഭൂമിക്ക് വേണ്ടി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. ഈ റിപ്പോർട്ട് വന്നതിനെ തുടർന്ന് മാതൃഭൂമി ഓഫീസുകൾക്കു നേരെ അക്രമം വ്യാപകമായി നടന്നു. കോഴിക്കോട് ഓഫീസിനു നേരെ നടന്ന അക്രമം ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു. കോഴിക്കോട് പഴയ റോബിൻസൺ റോഡിൽ (ഇപ്പോൾ കെ പി കേശവമേനോൻ റോഡ്) ആണ് മാതൃഭൂമി ആസ്ഥാനം.

ഡെസ്ക്കിലിരുന്ന ഞങ്ങൾ ശബ്ദം കേട്ട് റോഡിലേക്ക് നോക്കി. കുറെ പേര് കല്ലെറിയുന്നു. പെട്ടെന്ന് മുഖം മാറ്റിയത് കൊണ്ട് ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. കല്ല് ഡെസ്കിലെ മേശക്കും ചുമരിനും ഇടക്കുള്ള വഴിയിൽ വന്നു വീണു. ഒട്ടേറെ ജനൽ ചില്ലുകൾ പൊട്ടി. പക്ഷെ നാലപ്പാട് ഇക്കാര്യം മൂടിവെക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. അക്രമം നടന്ന വാർത്ത പിറ്റേന്ന് പത്രത്തിൽ എല്ലാ എഡിഷനിലും കൊടുത്തു. അതിനടുത്ത ദിവസം മുതൽ ജനങ്ങൾ പ്രതികരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ വാർത്തകളും മാതൃഭൂമി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. സേട്ട് അന്ന് അഖിലേന്ത്യ ലീഗിൽ ആയിരുന്നുവെന്നാണ് ഓർമ്മ. അക്രമത്തെ എല്ലാ സംഘടനകളും അപലപിച്ചു. അതോടെ ആ സംഭവം കഴിഞ്ഞു. അക്രമം ഉണ്ടായാൽ അത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യണം എന്ന് തന്നെയാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. ലീഗായാലും, ബിജെപിയായാലും സിപിഎമ്മായാലും അതിൽ വിവേചനം പാടില്ല.

നാലപ്പാടിന്‍റെ വരവും പോക്കും എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു., ചില കാര്യങ്ങളിൽ ചില കടുംപിടുത്തങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നു. നല്ലതും ചീത്തയും ഒക്കെ ഇതിൽ പെടും. പക്ഷെ നിർഗ്ഗുണ പരബ്രഹ്മ്മം ആയിരുന്നില്ല. എഡിറ്റർ ഉണ്ടെന്നു ജനത്തിന് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തു. അതിനു ശേഷം ഗോപാൽജി വരുന്നതുവരെ പത്രാധിപ സമിതി അംഗങ്ങളുടെ ആത്മവീര്യം തകർന്നു പോയിരുന്നു.

എന്‍റെ നിരീക്ഷണത്തിൽ (ഞാൻ അന്ന് ജൂനിയർ ആയിരുന്നതിനാൽ നിരീക്ഷണം കൃത്യമായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല, എന്‍റെ അഭിപ്രായം മാത്രമാണ്). നാലപ്പാട് നടപ്പാക്കിയ ഏറ്റവും നല്ല കാര്യം കൊച്ചിയിൽ എൻഎൻ സത്യവ്രതൻ എന്ന ഞങ്ങളുടെ സത്യേട്ടന്‍റെ നേതൃത്തിൽ ഒരു ന്യൂസ് കോ ഓർഡിനേഷൻ ഡെസ്ക് വന്നു എന്നതാണ്. സത്യേട്ടന്‍റെ ഡെസ്ക് സദാ സമയവും സജീവമായിരുന്നു.

N N Sathyavrathan

 ” നാലപ്പാട് നടപ്പാക്കിയ ഏറ്റവും നല്ല കാര്യം കൊച്ചിയിൽ എൻഎൻ സത്യവ്രതൻ എന്ന ഞങ്ങളുടെ സത്യേട്ടന്‍റെ നേതൃത്തിൽ ഒരു ന്യൂസ് കോ ഓർഡിനേഷൻ ഡെസ്ക് വന്നു എന്നതാണ്. സത്യേട്ടന്‍റെ ഡെസ്ക് സദാ സമയവും സജീവമായിരുന്നു. “

 

ഇടക്കൊക്കെ കോഴിക്കോട് ഓഫീസിൽ അദ്ദേഹം വന്നിരുന്നപ്പോൾ ഞങ്ങളോടൊക്കെ എന്ത് സ്നേഹത്തോടെയാണ് പെരുമാറിയിരുന്നതെന്നു ഓർത്തുപോകുന്നു. ആ ഡെസ്ക്കിൽ നിന്ന് വന്നിരുന്ന മെസ്സേജുകൾ എല്ലാ യൂണിറ്റുകളിലും ലോഗ് ബുക്കിൽ പതിക്കുമായിരുന്നു. അതുപോലെ എഡിറ്റർ അഭിനന്ദനം അറിയിച്ചുകൊണ്ട് ഏതെങ്കിലും പത്രപ്രവർത്തകന് സന്ദേശം അയച്ചാലും അതും ലോഗ് ബുക്കിൽ പതിക്കും. ഞങ്ങൾക്ക് ഇതെല്ലാം വായിക്കാം. തിരുവനന്തപുരത്തു നിന്ന് രാജൻ പൊതുവാളും മറ്റും മദ്രാസിലേക്ക് എംജിആറിന്‍റെ ചിത്രങ്ങൾ പകർത്താൻ പോകുന്നു എന്നതൊക്കെ സത്യേട്ടന്റെ മെസ്സേജ് ആയിട്ടാണ് ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയിരുന്നത്. അതുപോലെ പല സന്ദേശങ്ങളും…

എഡിറ്ററുടെ മെസ്സേജിന് അടിയിൽ എഡിറ്റർ എന്ന് മാത്രമേ കാണൂ. അതിനൊരു വിലയുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു ശേഷം അത് നഷ്ടപ്പെട്ടത് കൊണ്ടാണ് പ്രത്യേകം പറയുന്നത്. ഗൾഫിലേക്ക് അയക്കാൻ എല്ലാ തിങ്കളാഴ്ചയും ഗൾഫ് ഫീച്ചർ എന്നൊരു പേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു. (ഇപ്പോൾ നാല് പേജ് ആണ്‌) . അതിന്റെ ചുമതല ശ്രീ. ടി സുരേഷ് ബാബുവിനായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് തലസ്ഥാനത്തേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റം വന്നപ്പോൾ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു അദ്ദേഹം തന്നെ അത് എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചു. ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്തു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ചില മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയാൽ കൊള്ളാമെന്നു തോന്നി. ആദ്യം ഞാൻ നാലപ്പാടിനെ കണ്ടു രണ്ടു ഗൾഫ് പത്രങ്ങൾ വാങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞു (ഇന്‍റെര്‍നെറ്റ് ഇല്ലാത്ത കാലമാണേ). നോക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു . ഒരാഴച്ചയോ മറ്റോ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരിക്കൽ ഡെപ്യൂട്ടി എഡിറ്റർ വിളിപ്പിച്ചു.

കെ പി കേശവമേനോൻ ഇരുന്നിരുന്ന മുറിയാണ്. ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു സാവകാശം ചോദിച്ചു. ഈ രണ്ടു പത്രങ്ങൾ നമുക്ക് നിർബന്ധമാണോ. അതിനു പ്രയോജനമുണ്ടാവുമോ എന്നൊക്കെ. ആദ്യമൊക്കെ ഞാൻ വാദിച്ചു നിന്നെങ്കിലും വരിസംഖ്യ കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു വേണ്ട എന്ന്. സംഖ്യ എനിക്ക് ഓർമ്മയില്ല. വലിയ തുകയാണ്. അതുകൊണ്ടു പ്രയോജനം ഉണ്ടാവുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പില്ലല്ലോ. എന്നിട്ടും പറഞ്ഞു കമ്പനി എതിരല്ല എഡിറ്റർ പറഞ്ഞു രാജേന്ദ്രനോട് ഒന്നുകൂടി ചോദിച്ചിട്ടു മതി എന്ന്. ഡെപ്യൂട്ടി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ തടി കയ്ചിലാക്കുകയാണ് (കോഴിക്കോട് രീതി, അത് ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല. രക്ഷപ്പെടുക എന്നതിന് മലബാറിലെ രീതി) നന്ന് എന്ന് കരുതി ഞാൻ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ ഗൾഫിൽ ചില സുഹൃത്തുക്കളെ കണ്ടെത്തി അവരെക്കൊണ്ടു കോളം എഴുതിച്ചു. ഒന്ന് രണ്ടു പേരുകൾ ഇപ്പോഴും ഓർമ്മയുണ്ട്. രാജശേഖരൻ മാവേലിക്കര, നസീം പുന്നയൂർ എന്നിവരാണവർ (പിന്നെ അന്നത്തെ ഗൾഫ് ലേഖകൻ ബെവിഞ്ച അബ്ദുല്ലയുടെ മാറ്ററും കിട്ടിയിരുന്നു. അത് പിന്നെ പറയാം).

1987ലെ നിയമസഭാ തെരെഞ്ഞെടുപ്പിനെക്കുറിച്ചുള്ള തിരനോട്ടം എന്ന ഒന്നാം പേജ് അവലോകനം ആണ് നാലപ്പാടും മാനേജ്‌മന്റും തമ്മിൽ അവസാനം ഇടയാൻ കാരണമായതെന്ന് പറയാം. യുഡിഎഫിന് വൻഭൂരിപക്ഷം കിട്ടുമെന്ന് എഴുതിയെങ്കിലും ഇടതുപക്ഷം വേണ്ടത്ര സീറ്റോടെ കേവല ഭൂരിപക്ഷം നേടിയത് പത്രത്തിന്‍റെ വിശ്വാസ്യതയെ ബാധിച്ചുവെന്ന് പത്ര സുഹൃത്തുക്കൾക്കും അക്കാലത്തു പത്രം വായിച്ചിരുന്നവർക്കും ഓർമ്മയുണ്ടാവും.

പിന്നീടെല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു. ശ്രീ പിവി ചന്ദ്രനെ ഡയറക്ടർ എഡിറ്റോറിയൽ അഡ്മിസ്ട്രഷൻ ആയി നിയമിച്ചു എഡിറ്ററുടെ സാമ്പത്തികാധികാരങ്ങൾ റദ്ദാക്കിയതോടെ എഡിറ്റർ അസ്വസ്ഥനായി. വൈകാതെ അദ്ദേഹം ഒഴിയുകയും ചെയ്തു എന്നാണു ഓർമ്മ. ഓഹരിക്കൈമാറ്റം ഒക്കെ പിന്നീടാണ്. വിപിആറിനെ പുകച്ചു പുറത്തു ചാടിച്ച പോലെ നാലപ്പാടിനെയും. ചരിത്രം ആവർത്തിച്ചു എന്ന് മാത്രം.

ഇനിയുള്ള ഭാഗങ്ങൾ സമയം പോലെ എഴുതാം. കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റ് നാലായിരത്തിലധികം പേർ വായിച്ചു. സന്തോഷമുണ്ട്. കുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അറിയിക്കുക. ആരെയും കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ഇവിടെ ഉദ്ദേശമില്ല. പക്ഷെ ചരിത്ര സത്യങ്ങൾ പറയുന്നു എന്ന് മാത്രം.

അഗ്രസ്സീവ് ജേർണലിസം മലയാളത്തിൽ

0
MD

ഡയറക്റ്റ് അറ്റാക്ക് എന്ന പ്രയോഗം കൊണ്ടുവന്ന് മലയാളത്തിൽ അഗ്ഗ്രസിവ് ജേർണലിസത്തിനു തുടക്കമിട്ടത് എംഡി നാലപ്പാട് ആണ്. ചെറുപ്പത്തിന്റെ ആവേശം കൊണ്ട് ഗുണവും ദോഷവും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുമുണ്ട്. അദ്ദേഹം ആ സ്ഥാനത്തു തുടർന്നിരുന്നുവെങ്കിൽ മാതൃഭൂമി വളരെയേറെ വ്യത്യസ്തത പുലർത്തുമായിരുന്നു എന്ന് ഇന്നും ഞാൻ കരുതുന്നു. ഞങ്ങൾ ജൂനിയർസ് ആയിരുന്നിട്ടുകൂടി വ്യക്തിബന്ധം അദ്ദേഹവുമായി ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ മാതൃഭൂമിയിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹം പോയ ശേഷം ഇടക്ക് ടിവിയിൽ ഇംഗ്ലീഷ് ചാനലുകളിൽ ചർച്ചക്ക് കാണുന്നതല്ലാതെ നേരിട്ട് കാണാൻ ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. കാണണമെന്ന് ഇപ്പോഴും ആഗ്രഹവുമുണ്ട്. അന്തരിച്ച പ്രശസ്ത സാഹിത്യകാരി മാധവിക്കുട്ടിയുടെ മകനാണ് അദ്ദേഹം …

രാഷ്ട്രീയ കാഴ്ചപ്പാട് നോക്കുകയാണെങ്കിൽ അദ്ദേഹം കോൺഗ്രസ് അനുഭാവിയായിരുന്നു അക്കാലത്ത്. പക്ഷെ റിപ്പോർട്ടിങിലോ പൊതുവെ പത്രവാർത്തകൾ കൊടുക്കുന്നതിലോ തന്റെ രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന് തടസ്സമായിരുന്നില്ല. അക്കാലത്താണ് മാതൃഭൂമിയിൽ പേരെടുത്ത പരമ്പരകൾ വന്നിട്ടുള്ളത്. ശേഖരൻ നായർ , സഹദേവൻ, എൻ പി രാജേന്ദ്രൻ , ടി അരുൺകുമാർ തുടങ്ങിയവരൊക്കെ അക്കാലത്ത്‌ ഗംഭീര പരമ്പരകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. കസ്റ്റംസ് വകുപ്പിലെ അഴിമതിയെ കുറിച്ച് ശേഖരൻ നായർ എഴുതിയ ഡിങ്കോൾഫിയും മറ്റും കിടിലൻ സാധനങ്ങൾ ആയിരുന്നു. ശേഖരൻ നായരുടെ പിഎസ്സി പരമ്പരയും ജനശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി. പാലക്കാട്ടെ സ്ത്രീധന മരണങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള സഹദേവന്റെ പരമ്പരയും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. കാർഷിക സർവകലാശാലക്ക് കാറ്റുവീഴ്ച എന്ന അരുൺകുമാറിന്റെ പരമ്പരയും വളരെയേറെ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട ഒന്നാണ്.

രെജിസ്‌ട്രേഷൻ വകുപ്പിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു എൻ പി രാജേന്ദ്രന്റെ പരമ്പര. കൂടാതെ നാദാപുരം കലാപം സംബന്ധിച്ച വളരെ ഗൗരവമേറിയ ഒരു പരമ്പരയും എൻപിആർ അക്കാലത്തു എഴുതിയിരുന്നു. കലാപം ശമിക്കാൻ അതൊരു നിമിത്തമായി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിശയോക്തി തീരെ ഇല്ല. കുറിക്കമ്പനികളിലെ തട്ടിപ്പിനെ കുറിച്ച് കെ രാജഗോപാലും നല്ല ഒരു പരമ്പര എഴുതിയിരുന്നു എന്നാണ് ഓർമ്മ. നിലമ്പൂരിലെ സ്വർണ്ണ പര്യവേക്ഷണത്തെ കുറിച്ച് ഞാനും ഒരെണ്ണം എഴുതിയിരുന്നു. ഇതെല്ലാം ഞാൻ മാത്രമല്ല അന്ന് പത്രം വായിച്ചിരുന്നവർ ആരും മറക്കാൻ ഇടയില്ല. അനിൽകുമാർ വടവാതൂർ മാതൃഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കാലത്തു എഴുതിയ മയക്കുമരുന്ന് കള്ളക്കടത്ത്, വൈദ്യുതി ക്ഷാമത്തെതിന്റെ കാരണങ്ങൾ തേടിയുള്ള പരമ്പര എന്നിവ ജനപ്രീതി പിടിച്ചുപറ്റിയിട്ടുണ്ട്. അതും നാലപ്പാടിന്റെ കാലത്താണ്. .

നാലപ്പാടിന്റെയും ഗോപാൽജിയുടെയും പ്രധാന ഗുണം അവർക്കു പത്രത്തിൽ ജോലിയെടുക്കുന്ന എല്ലാ ജേർണലിസ്റ്റുകളെയും അറിയാമായിരുന്നു എന്നതാണ്. അതിനു സീനിയർ ജൂനിയർ ഭേദമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവരെ വിശ്വാസത്തിലെടുക്കാനും സംരക്ഷിക്കാനും രണ്ടു പേരും ശ്രദ്ധിച്ചു. നാലപ്പാട് ഒരു ലേഖകന് എതിരെ മാത്രമേ കർക്കശ നിലപാടെടുത്തുള്ളൂ. അത് സാമ്പത്തിക തിരിമറിമറിയുടെ പേരിലാണ്. അന്ന് അദ്ദേഹം മീറ്റിങ്ങുകളിൽ ആവർത്തിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. “I cannot tolarate financial misappropriaction” … അതൊക്കെ വലിയ ഗുണപാഠമായിരുന്നു . റിട്ടയർ ചെയ്യുന്നതുവരെ ഞാൻ അത് പാലിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.

എല്ലാ ലേഖകന്മാരെയും ഡെസ്ക്കിലുള്ളവരെയും നേരിട്ട് വിളിച്ചു കാര്യം പറയാൻ ഇവർ രണ്ടു പേരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അത് ധിക്കരിക്കുക വിഷമവുമായിരുന്നു. രാത്രിയിലും എഡിറ്ററെ വിളിക്കാൻ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. യൂണിറ്റുകളിൽ സന്ദർശനം നടത്തുമ്പോൾ ഡെസ്ക് ബ്യുറോ മീറ്റിംഗ് നടത്താനും ഇവർ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. നാലപ്പാട് കുറച്ചു കാലമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളുവെങ്കിലും ആവേശത്തിന്റെ നാളുകളായിരുന്നു അവ.

പത്രപ്രവർത്തകൻ എന്ന നിലയിൽ അഭിമാനിച്ചിരുന്നു. നാലപ്പാട് പോയതോടെ എല്ലാം പോയി. പിന്നെ അതുപോലെ ഒരു കാലം വന്നത് ഗോപാൽജി വന്നപ്പോഴാണ്. ഇവർ ചീത്ത പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് അതിൽ വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അടി കിട്ടണമെങ്കിൽ മോതിരക്കൈ കൊണ്ട് കിട്ടണം എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ. അതാണ് ഈ രണ്ടു എഡിറ്റർമാരും ചീത്ത പറഞ്ഞതും മറ്റുള്ളവർ പറഞ്ഞതും തമ്മിൽ ഞാൻ കാണുന്ന വ്യത്യാസം ..

കോഴിക്കോട് നാലപ്പാട് ഇടയ്ക്കു ജേർണലിസ്റ്റുകളുടെ ഇടക്കാല കുടുംബ സംഗമം നടത്തിയിരുന്നു. ബീച്ച് ഹോട്ടലിൽ വെച്ചായിരുന്നു ഈ ഒത്തുകൂടൽ. കല്യാണം കഴിച്ചവർ ഭാര്യമാരുമായി വരിക, അല്ലാത്തവർ തനിച്ചും. അന്ന് കല്യാണം കഴിഞ്ഞിരുന്നിട്ടില്ലാത്ത ഞാൻ തനിയെ പങ്കെടുത്തു. രസകരമായിരുന്നു ആ മീറ്റിംഗുകൾ . നാലപ്പാട് ഭാര്യയുമൊത്തു വന്നിരുന്നു. ഒരു അനൗപചാരികത എഡിറ്ററും ഞങ്ങളും തമ്മിൽ വന്നത് കൊണ്ട് എപ്പോൾ കണ്ടാലും സൗഹൃദമായിരുന്നു. മാതൃഭൂമിയിൽ നിന്ന് പോകുന്നതിനു മുൻപ് അവസാന എഡിറ്റോറിയൽ മീറ്റിങ്ങിൽ അദ്ദേഹം ഏതാണ്ട് അൽപ്പം സമനില തെറ്റിയോ എന്ന് അന്നത്തെ പ്രകടനങ്ങളും സംഭാഷണങ്ങളും ഓർക്കുമ്പോൾ തോന്നുന്നു.

കെ സി നാരായണനെ നാലപ്പാട് ആഴ്ചപ്പതിപ്പിന്റെ ചുമതല ഏൽപ്പിക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞത് സർവ്വ സ്വാതന്ത്ര്യവും തരുന്നു. പണം ഒരു തടസ്സമല്ല. പക്ഷെ സർക്കുലേഷൻ ഒരു വർഷത്തിനകം ലക്ഷം കടക്കണം എന്നാണ്‌. അത് ഏറ്റെടുത്ത കെ സി അത് ഒരു ലക്ഷത്തി മുപ്പതിനായിരം വരെ എത്തിച്ചു.

(അടുത്ത ആഴ്ച ഡെസ്ക്കിലെ അനുഭവങ്ങൾ , തിരിച്ചടികൾ )

Latest Articles